Αναζήτηση Διεξόδου.Δύο λέξεις που ίσως δεν ταιριάζουν μαζί.Είναι και οι δύο αρκετά ηχηρές.Ικανές να σπάσουν την ησυχία της σιωπής μου. Και αναζήτηση. Και διέξοδος.Σκέφτομαι πως αν είχα βρει την διέξοδο, δεν θα χρειαζόμουν την αναζήτηση της.Και φτάνω πάλι στο ίδιο σημείο,γνώριμο καιρό τώρα.Αναζητώ στα μονοπάτια που φωτίζουν άλλοι,που οι πινακίδες είναι γραμμένες σε γλώσσες άγνωστες,που βρίσκουν τελικά διέξοδο οι περισσότεροι διαβάτες.Αυτήν την φορά όμως μπορεί να μην κάνω το ίδιο λάθος.Αυτήν την φορά ίσως ακολουθήσω εκείνο τον δρόμο, που στον δικό μου χάρτη ήτανε πάντα σκοτεινός και μου έμοιαζε πάντα απέραντος. Ίσως αυτό το μαύρο σκοτάδι του, με οδηγήσει στο πιο δυνατό φως.Φτάνει να τον διασχίσω έως το τέλος του.Εγώ θα είμαι ο μοναδικός διαβάτης του. Και μπορεί αν είμαι μόνη μου,να μην φοβάμαι.Ούτε το σκοτάδι του, ούτε τη μοναξιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου