Το κενό

"Πεθαίνω, για να ζήσουμε μαζί". Θα είναι η τελευταία μου αναπνοή, θα είναι ο τελευταίος χτύπος της καρδιάς μου, αν μου υποσχεθείς να ζήσουμε μαζί. Έστω μια στιγμή. 
Θέλω να ενώσω τα κομμάτια σου και να τα κρατήσω σφιχτά στα χέρια μου.  Θέλω να γεμίσω το κενό μέσα στα μάτια σου, το κενό ανάμεσα στα χέρια σου, το κενό στη ζωή σου. 
Θέλω να σου μιλήσω για αυτό που είμαι και για αυτό που θέλω να είμαι. Και θέλω να καταλάβεις. Αν εσύ με καταλάβεις, ίσως και να μην φοβάμαι πια. 

24.3.2014

Ίσως χάσω και ίσως κερδίσεις

Δίπλα σου θα ΄ρθω να ακουμπήσω. Ο καπνός απ' τα απαγορευμένα τσιγάρα θα θολώνει την ψυχή μου. "Κουράστηκα", θα ψιθυρίσω στο αυτί σου. Κουράστηκα να χάνομαι στα βράδια σου. Αυτά που ποτέ δεν γνώρισα. Σαράβαλο πια η καρδιά μου, δεν ξέρει πως να αγαπά. Πάντα έκανα δύσκολα, τα πιο απλά. Έκτιζα τοίχους για να φυλακίζω τον εαυτό μου. Να ΄χω μια δικαιολογία για τις μοναξιές που σημαδεύουν την ζωή μου. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί. Ίσως επειδή φοβάμαι. Όχι εσένα. Άλλα κάθε άγγιγμα, κάθε ξένο εκατοστό πάνω μου, κάθε τι δικό σου, που θα με κράταγε δεμένη μαζί σου για πάντα. Και όταν θα έφτανε εκείνη η στιγμή, όταν μακριά μου θα έφευγες, αυτό το δέσιμο μαζί σου δεν θα ήξερα πως να το διαλύσω. 

Δίπλα σου θα ΄ρθω να ακουμπήσω. Να μάθω τα λάθη σου και τα σωστά σου, τις αλήθειες και τα μυστικά που κρύβεις στους καπνούς που μαυρίζουν το βλέμμα σου. Θα είμαι εκεί. Δεν θα φύγω, ακόμα και αν με διώξεις. Θα παλέψω για σένα. Ίσως χάσω. Και ίσως κερδίσεις. Δεν έχει σημασία. Τίποτα δεν θα ΄ναι ίδιο πια. 

23.3.2014

Για εσένα

Για εσένα, 
τα πάντα θα έκανα.
Θα έσπαγα.
Θα έπεφτα.
Θα εκλιπαρούσα.
Για εσένα,
τίποτα δεν θα φοβόμουν.
Ούτε εμένα.
Ούτε εσένα.
Ούτε εμάς μαζί.

Για εμάς,
τον χρόνο θα σταμάταγα.
Τη στιγμή που
τα δυο μας βλέμματα
εγκλωβίστηκαν 
το ένα μέσα στο άλλο,
μπλέχτηκαν
το ένα με το άλλο
συνέχισαν
το ένα χωρίς το άλλο.

Εθισμένη 
στη παρουσία σου,
θα ξεχνούσα 
τον κόσμο γύρω μου.
Τρελή 
για σένα,
θα έτρεχα να σε προλάβω.
Για να μάθω
τα κρυμμένα στα μάτια, 
μυστικά σου.
Αρνούμενη
μονάχα το όνομά σου
να γνωρίζω,
τα πάντα θα έκανα.

Για εσένα,
θα τσαλάκωνα 
κάθε εκατοστό μου,
θα τολμούσα
ότι ποτέ δεν τόλμησα,
Θα ρίσκαρα,
για εσένα
τα πάντα.
Θα ρίσκαρα
για εσένα
εμένα.
Θα έσπαγα.
Θα έπεφτα.
Θα εκλιπαρούσα.
Για εσένα,
τίποτα δεν θα φοβόμουν.


21.3.2014

21.3.2014

 "Πώς δηλαδή με ποιο ασφαλέστερο μέσον 

  να έφευγες.

Μέσω μιας χειραψίας; 

  Διάβασε το φάκελό της να φρίξεις

  πόσα χέρια χάσανε τη ζωή τους

  στους παγετώνες της θαμμένα πόσα

  στους καύσωνές της αποτεφρώθηκαν

  και πόσα ακόμη τα αγνοούμενα

  τα 'χουνε πια ξεγράψει οι δικοί τους."

~ Κική Δημουλά, Τα αγνοούμενα 

"Ίσως κάτι που δεν ομολογείται, είναι σαν να μην έζησε ποτέ."

"Και η μουσική, σκέφτομαι, είναι η θλίψη εκείνων που δεν πρόφτασαν ν' αγαπήσουν..."
~ Τάσος Λειβαδίτης 

Μικρές Ιστορίες

"Μείνε μαζί μου αυτό το βράδυ
 να δούμε την ανατολή
 και ύστερα φύγε όπως θα ΄ρθει
 μια αναπάντεχη βροχή."

~Τα φρούτα του δάσους - Αναπάντεχη βροχή
 Μουσική/Στίχοι: Πόλυς Ζουκ

 19.3.2014

Μικρές Ιστορίες

"Κράταγα τα χέρια σου και έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό και εμπιστοσύνη." 

 ~ Τ. Λειβαδίτης 

Μικρές ιστορίες

"Αιωνιότητα δεν είναι ότι αντέχει στο χρόνο, αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα" 
~Λ. Ζωγράφου 

Ευχή

Κάνε μία ευχή
για σήμερα το βράδυ.
Αν την κυνηγήσεις
όσο κατά βάθος επιθυμείς,
ίσως και να πραγματοποιηθεί

Να 'ρθει μονάχα μια στιγμή.

Πάντα θα λείπει κάτι,
και κανένα ψέμα 
δεν θα μπορεί να το καλύψει.
Tα κενά δεν γεμίζουν.
Οι διαγραφές δεν επανέρχονται. 

Τώρα μόνο στάχτες στο σκοτάδι.
Κομμάτια από 'δω και από 'κει,
που κανείς δεν μπορεί να ενώσει. 
Ό,τι κι αν ήσουν χάθηκε
και κανείς δεν μπορεί να σε βρει.

Να 'ρθει μονάχα μια στιγμή 
και να φέρει μονάχα ένα βλέμμα.


2/3/2014