Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Επιστροφή

Δεν έμεινε πόνος για σένα.
Ότι πλήγωσες πιο πολύ,
δεν σε κοιτάει πια στα μάτια.
Σε αποφεύγει, όπως ο ήλιος 
αποφεύγει τους χειμώνες.
Σε μισεί, όπως οι θάλασσες
μισούνε τους ανέμους.
Σε αγαπάει, όπως και εσύ 
αγαπάς να την πληγώνεις.

Γιατί να επιστρέφεις; 
Δεν έμεινε άλλος πόνος να πονέσει.
Μην την σπρώχνεις να πεθάνει.
Μην την σκοτώνεις. 

Δεν πειράζει. Συγχωρεμένος.
Για όλα. Για πάντα.
Ποτέ μην λες για πάντα.
Ποτέ μην κατηγορείς την αγάπη.
Μοναχά τον εαυτό σου.
Που δεν την δέχτηκε.
Που δεν την έδωσε.
Δεν πειράζει. Όλα θα γίνουν.
Άλλωστε γι’ αυτό, 
ο θάνατος μας αποφεύγει.
Για να γίνουν, όσα δεν έγιναν.
Για να αγαπήσουν, όσοι δεν αγάπησαν.

Έτσι είναι η ζωή.

Συγχωρεί.

Σκοτώνει.
Αλλάζει, 
όπως αλλάζουν οι καιροί.
Ξεχνάει.
Ξεχνιέται.
Σε δευτερόλεπτα αρχίζει.
Σε δευτερόλεπτα τελειώνει.
Προχωράει και ταυτόχρονα
μένει  ακίνητη. 

Όπως οι άνθρωποι.
Συγχωρούν, μα δεν ξεχνάνε.
Σκοτώνουν, μα δεν λυπούνται.
Αρχίζουν και τελειώνουν.
Προχωράνε, μα δεν αλλάζουν.
Μένουν ακίνητοι. 
Ιδίως μ’ αυτούς που αγαπάνε.
Και  έτσι  δεν αλλάζουν.

Έτσι είναι οι άνθρωποι.

 25.1.2014 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου