Μ' αγαπάς ; Μάλλον όχι μην μου απαντήσεις. Μ' αγαπάς. Με έναν δικό σου ανεξήγητο τρόπο κάπου εκεί ανάμεσα στα δευτερόλεπτα που θα με σκεφτείς με αγαπάς. Κάπου εκεί ανάμεσα σε όλους τους άλλους που περνάν από δίπλα σου, κάπου εκεί ανάμεσα στα τραγούδια που ψιθυρίζεις. Κάπου εκεί ανάμεσα στις στιγμές που ούτε τον εαυτό σου δεν αντέχεις. Είμαι εκεί. Σε μια τυχαία σκέψη που έκανες όταν άκουσες ένα τυχαίο τραγούδι τη στιγμή που τυχαία πέρασες από το μαγαζί που βγαίναμε όταν τυχαία ήμασταν μαζί. Και για αυτό το μαζί που όσο τυχαίο και να ήταν δεν μπορούμε να ξεχάσουμε. Και όποιος προσπαθήσει να μου πει να ξεχάσω δεν κατάλαβε ποτέ πόσο μαζί κάνουν δύο άνθρωποι όταν αγαπηθούν.
Ήσουν εκεί. Οι ώρες έγιναν δευτερόλεπτα και τα δευτερόλεπτα εξαφανίζονται σε ένα ανοιγόκλειμα των ματιών μου. Ήσουν εκεί. Και για λίγο η πληγή σου, αυτή που άφησες πάνω μου, σταμάτησε να πονάει. Με κοιτούσες και προσπαθούσες να θυμηθείς πια είμαι. Τότε ήρθα κοντά σου και σε φίλησα. Είμαι αυτή που δεν ήθελες να χάσεις ψιθύρισε το φιλί μου στο μάγουλό σου. Και χαμογέλασες γιατί θυμήθηκες. Ήταν ωραία εκείνη η διαδρομή.Σου μιλούσα για να έχεις κάτι δικό μου. Μια ιστορία, ένα γέλιο, μια αμηχανία. Ήθελα να στα πω όλα και αρκούσε που ήσουν εκεί. Και κάπου εκεί, σε ένα από αυτά τα δευτερόλεπτα που εξαφανίζονται ήμασταν πάλι μαζί και αρκούσε που δεν ήταν όνειρο. Ήταν ωραία εκείνη η διαδρομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου